Ég var úti að ganga áðan og sá hálf-fulla plastflösku af hálfslítra Diet-Kók. Allt í einu fékk ég alveg brjálaða löngun til þess að sparka í hana. Þá sá ég að rétt fyrir framan mig var kona með lítið barn í vagni og þau snéru bæði baki í mig. Þetta hefði átt að fá mig til þess að halda áfram að ganga en þegar ég fór að hugsa um það fannst mér tilhugsunin um fljúgandi Diet-kókið að slettast yfir mæðginin/mæðgurnar og lenda svo með splassi í gangstéttinni bakvið svo fyndin að ég fór að flissa upphátt. Sá þá að þetta var gengið of langt. Fékk mig samt til þess að glotta alla leiðina í 10-11 og til baka.

Svona geta litlir hlutir lífgað upp á leiðinlega laugardagsmorgna.

Lag dagsins: Jafnvel þó við þekkjumst ekki neitt - Páll Óskar