Ég elska þegar ég heyri aftur lög sem ég elskaði einu sinni en var búin að gleyma. Það gerist reyndar sjaldan núna eftir að ég gerðist lagabrjótur og kynntist Napster þegar hann stóð undir nafni. Var samt að lesa eldgamalt blogg hjá mér síðan í 9.bekk og sá lítið ánægjulegt þangað til ég sá textabrot úr lagi. Ég fór auðvitað strax að brjóta lögin og núna er ég bros út að eyrum, líður eins og ég hafi verið að hitta gamlan vin sem ég hef ekki séð lengi.
En textabrotið var svona:

Don't stray

Don't ever go away

I should be much too smart for this

You know it gets the better of me

Sometimes

When you and I collide

I fall into an ocean of you

Pull me out in time

Don't let me drown

Let me down

I say it's all because of you

And here I go

Losing my control

I'm practicing your name

So I can say it

To your face it doesn't

Seem right

To look you in the eye

Let all the things

You mean to me

Come tumbling out my mouth

Indeed it's time

Tell you why

I say it's

Infinitely true